با تو بودن سبز،
بی تو بودن زرد
.
با تو بودن حس،
بی تو بودن درد
.
با تو بودن شعر،
بی تو بودن ساز
.
.
نامه را می نویسم تا بخوانی،
گاهی زبانم برای صدا کردن کلمات فلج می شود.
می خوانی
و من منتظر «کلمه»ای پاسخ می مانم
اما …
نامه ی بی پاسخم را می خوانم و باز می خوانم، و باز
پاسخت را تصویر می کنم،
زیباست و آبی.
.
پاسخ نامه ی خیالی ام را باز می نویسم،
و این بار برای خودم می فرستم تا
دلم نگیرد.
چقدر صادق و قشنگ بود