مدتی پیش فرصتی پیش آمد تا تحقیق کوچکی انجام دهم. از اکثر دوستانم که همگی در رده ی سنی زیر سی سال بودند و در تورنتو زندگی می کردند یک سوال را پرسیدم: «آیا حقوق همجنسگرایان را قبول دارید؟»
جان از کلمبیا: بله. به نظر من همه را باید پذیرفت و نباید تفاوتی بین انسان ها گذاشت.
عمر از روسیه: بله. به دلیل اینکه به نظر من یک امر کاملن طبیعی است و هر کس حق انتخاب دارد که با چه کسی در ارتباط باشد.
علی از ایران: بله چون این یک مسئله ی شخصی است و برای من اهمیتی ندارد که چه کسی با چه کسی ارتباط جنسی دارد.
لولو از چین: بله اما دلیل خاصی ندارم. فقط مخالف نیستم.
تینا از چین: بله. به نظر من عشق مهمترین چیز است و تا زمانی که دو نفر عاشق همدیگر هستند می توانند با هم ارتباط داشته باشند و مهم نیست که این دو نفر مرد باشند یا زن یا زن و مرد.
جیسون از کره جنوبی: بله. آنها هم حق دارند مثل بقیه.
مونا از ایران: نه. اما دارم سعی می کنم که بیشتر اطلاعات به دست آورم.
اولگا از ازبکستان: بله. من خودم روانشناس هستم و بنا بر دانسته های علمی من این افراد هیچ مشکلی ندارند. پس چرا نباید آنها را پذیرفت.
وو از چین: مسلمن بله چون همه به اندازه ی مساوی حق زندگی دارند و کسی برتر از دیگری نیست.
میلندا از برزیل: دفاع نمی کنم اما مخالفت هم نمی کنم.
استیلیانا از قبرس: بله. آنها هم باید هر کاری که مایل هستند انجام دهند و تبعیضی برای آنها وجود نداشته باشد.
گلوریا از آرژانتین: بله آنها هم بشر هستند.
نادیا از اوکراین: به صورت کلی بله اما راستش را بخواهید نه چون به نظر من مفهوم خانواده به لرزه در می آید.
مهرنوش از ایران: نه. اطلاعات دقیقی از آنها ندارم و بنابراین قبول ندارم.
نرجس از افغانستان: نه. نمی دانم چرا قبول ندارم. فقط مخالفم.
النا از کانادا: مسلما بله. من دوستان همجنسگرای خیلی زیادی دارم و برایشان احترام زیادی هم قائل هستم.
در میان این پاسخ ها جالب این است که همه ی ایرانی ها به جز علی که خودش همجنسگراست اولین پاسخ «نه» می باشد و خودشان می دانند که اطلاعی در مورد این قشر جامعه ندارند و به صورت ناخودآگاه مخالف هستند. و وقتی که حتی برای ده دقیقه هم که شده پای حرف های یک همجنسگرا می نشینند نظرشان به کلی عوض می شود. و جالب تر اینکه برخی مخالف هستند اما با مخالفت جمله ی خود را شروع نمی کنند. این مشکل عمیق فرهنگی ما ایرانیان را چطور باید برطرف کرد؟
سوال جالبی پرسیدی….. و جوابهای جالبتری هم گرفتی. مشکل ایرانی ها همونطور که خودشون هم گفتن کم اطلاعی ه. ولی مشکل اینجاست که نیازی نمیبینن که اطلاعاتشون رو درمورد همجنسگرایی افزایش بدن… شاید چون فکر میکنن برخورد یا کاری با این افراد ندارن. اگه همجنسگراها بیشتر شناخته بشن (منظورم از لحاظ گرایششون ه).. در هر موقعیت اجتماعی که هستن.. فکر کنم این تمایل به داشتن اطلاعات در دگرجنسگراها بیشتر بشه.