وب نوشت های من
آرشام پارسی – فعال حقوق دگرباشانبایگانیِ جون, 2011
دوم مهر روز دگرباشان ایرانی
دوستان دگرباش عزیز،
انتخاب و نام گزاردن دوم مهرماه (بیست و چهارم سپتامبر) برای خودمان، دگرباشان ایرانی، را تبریک و شادباش می گویم.
مدت زیادی بود که درباره ی انتخاب این روز بحث و تبادل نظر می شد و در نهایت با تلاش دوستان عزیزمان پیشنهادات جمع آوری، و به نظرخواهی گذاشته شد تا روزی را به نام دگرباشان ایرانی مزین کرده و رعایت حقوق آنها را به همگان یادآوری کنیم. امشب شب فرخنده ای است زیراکه حس با، و در کنار هم بودن را بار دیگر تجربه می کنیم و می خواهیم روز به روز آن را قابل لمس تر کنیم.
واقعا مهم نبود که کدام روز انتخاب شود چون هر کدام از آن روزها دلایل خاص و قابل احترامی داشتند. مهم این است که قدمی در راه منسجم شدن جریانات سال های قبل، از مراسم اولین جمعه ی مردادماه پارسال گرفته تا مراسم دهم مهرماه سال های هشتاد تا هشتاد و سه، برداشته شده است.
در اینجا باید به عنوان عضو کوچکی از این جامعه ی بزرگ از زحمات دوستانی که این نظرسنجی و مسئولیت سنگین پاسخگویی به پیام ها را بر عهده داشتند تشکر و قدردانی کنم. چنانچه این دوستان بار مسئولیت این حرکت بزرگ را به دوش نمی کشیدند و خود را در برابر تمام سختی هایش مقاوم نمی کردند، این حس شیرین را به این زودی ها نمی توانستیم تجربه کنیم. بنابراین بار دیگر از تمام زحمات آنها سپاسگزاری می کنیم.
آرزو می کنم که همیشه شاد باشید و امنیت خود را همواره در اولویت قرار دهید.
روزتان مبارک
آرشام پارسی
نهم تیرماه 1390
نکاتی پیرامون انتخاب یک روز برای خودمان
سلام دوستان،
مدت زیادی است که خیلی از دوستان درگیر بحث هایی درباره ی انتخاب روز ملی هستند. تا به حال سعی کرده ام که مداخله ای نکنم و خود دوستان تصمیم بگیرند اما مدت کوتاهی است که نگرانی هایی خیلی از دوستان پیش آمده که نه تنها خوب نیستند بلکه زیان زیادی هم به جامعه ی دگرباشان می رسانند. با تعدادی از دوستان صحبت شده و جمع بندی نظرات را در زیر به استحضار می رسانم.
یک – کلمه ی «انتخابات» بار معنایی خاصی دارد و ما دگرباشان با توجه به شرایطی که در حال حاضر داریم به هیچ عنوان قادر به برگزاری انتخابات نیستیم. شرکت در «انتخابات» پیش نیازهایی از قبیل شرایط تشخیص واجدین شرایط، ثبت نام، نظارت، شمارش آرا، لحاظ آرا و … که همواره با اعمال این موارد در انتخاب های سراسری در کشورها همچنان امکان تقلب وجود دارد چه رسد به ما که شاید حتی یکی از شرایط را هم دارا نباشیم. پیشنهاد من استفاده از واژه ی «نظرسنجی» به جای انتخابات است. با استفاده از از عبارت ما همان کار را انجام می دهیم اما با مشکلات کمتری مواجه هستیم.
دو- بحث های زیادی بر سر عنوان این روز نیز مطرح شده که به نظر من و تعدادی از دوستان بیشتر به دلیل واژه هایی است که در آن استفاده شده است. مثلا «روز ملی» یک عبارت فراگیر است و روزی می توان روز ملی باشد که افراد جامعه در یک اقدام سراسری این روز را انتخاب کنند. در ایران دوازدهم فروردین به عنوان روز جمهوری اسلامی همواره به عنوان روز ملی به کار برده شده است که لازم به اشاره نیست که چه تعداد مخالف دارد. روزی که به عبارتی با بیش از هشتاد درصد آرای مردم انتخاب شده بود. پس کلمه ی «ملی» باز مشکل زا است زیرا هدف از تعیین یک روز برای نسان دادن اتحاد و اقدامات سمبلیک است نه ایجاد بحث و جدل و دلخوری. پیشنهاد من استفاده از عبارتی ساده و مشخص است طوری که خیلی ها آن را بپذیرند. مثلا چیزی شبیه روز دگرباشان ایرانی.
سه- فیسبوک مکان مناسبی برای این نظرسنجی به نظر نمی رسد. دوستانی اشاره کرده بودند که در فیس بوک یک نفر می تواند ده ها نام کاربری درست کرده و نظر دهد و نتیجه ی نظرسنجی را تغییر دهد. همچنین خیلی از دوستان هستند که در فیس بوک یا پروفایل ندارند و یا اگر دارند مایل نیستند که کسی از گرایش جنسی آنها با عضویت در این گروه ها و … پی ببرد. پس خود به خود تعدادی از شرکت در این نظر سنجی فقط به خاطر فیس بوکی بودن آن ریزش می کنند.
چهار- مهم نیست که چه روزی تعیین شود. مهم این است که ما بر سر یک روز توافق نسبی داشته باشیم. باید این پیشنهادات به حداکثر سه مورد برسد که افراد از بین این سه روز یک روز را انتخاب کنند زیراکه در غیر این صورت باید با 365 گزینه روبرو شویم.
پیشنهاد من پس از همفکری با چند نفر از دوستان این است:
الف) این نظر سنجی به صورت ایمیلی انجام شود زیرا از این طریق افراد می توانند با اطمینان بیشتری شرکت کنند و هویت آنها برای عموم فاش نخواهد شد.
ب) یک گروه تقریبا پنج تا هفت نفره به عنوان ناظران این نظرسنجی و ترجیحا بی طرف تعیین می شوند. این افراد به ایمیلی که برای این منظور ساخته می شود دسترسی پیدا خواهند کرد و هر کدام می توانند در شمارش آرا و تطابق تعداد نظرها به طور مستقل تایید کنند که نتیجه درست بوده است. این افراد در آینده نیز می توانند شهادت دهند که مثلا تعداد دویست نفر در این نظر سنجی شرکت کردند و هشتاد نفر ترجیح شان فلان روز بود. از این طریق برای دوستانی که در ِانده به جامعه ی دگرباشان اضافه می شوند نیز این شبهه وجود نخواهد داشت که چرا این روز و … همچنین اگر افرادی در آینده اعلام کنند که ما در این نظر سنجی شرکت نکرده ایم ئ رای نداده ایم و از کجا معلوم که این روز نظر اکثریت شرکت کنندگان بوده است این گروه ناظر می توانند به این افراد اطمینان دهند که مشکلی وجود نداشته است.
ج) این گروه ناظر ترجیحا باید با اقشار مختلف جامعه در ارتباط باشند و بتوانند در کاهش درصد نظرات کاذب (چنانچه فردی با ساختن ایمیل های مختلف رای های همسان بدهد و بخواهد در نتیجه تاثیرگزار باشد) کمک بزرگی باشند. این افراد می توانند ایمیل هایی که ارسال می شوند را با لیست ایمیل هایی که دارند تطبیق دهند و مطمئن شوند که این افراد اشخاص حقیقی هستند و چنانچه نری ارسال شد که هیچ کدام از این افراد نتوانستند هویت حقیقی آن را تعیین کنند یعنی آدرس ایمیل او در لیست های هیچ کدام از ناظران نبود به راحتی می توان با آن ها تماس گرفت و به صورت تلفنی و یا دیگر راه های ارتباطی نظر را تایید و یا باطل کرد.
د) مدت زمان اعلام نظرها هم برای مثلا یک هفته می تواند تعیین شود زیرا ممکن است بعضی از دوستان دسترسی هر روزه به اینترنت نداشته باشند و باید زمان کافی برای این کار وجود داشته باشد. همچنین می توانیم زمانی را برای خبررسانی از این نظرسنجی از قبل تعیین کنیم و همه ی دوستان در وبلاگ ها و فیسبوک و رسانه های خود به همه ی دوستانشان اطلاع دهند که می توانند در این نظر سنجی شرکت کنند.
امیدوارم که بتوانیم با کمک هم به این بحث ها خاتمه دهیم و اولین قدم را در راه اتحاد و همبستگی و با هم بودن و یک دل بودن و …. برداریم.
دوستدار همه ی شما
آرشام پارسی
در ارتباط با بحث هایی درباره ی»روز ملی همجنسگرایان»
مدتی است که بحث هایی در ارتباط با موضوع «روز ملی همجنسگرایان» مطرح شده است و دوستانی هم در فیس بوک با من تماس گرفته اند و معمولا مورد این پرسش قرار گرفتم که به چه دلیل این روز را انتخاب/پیشنهاد و یا حمایت کردم. لازم دیدم با توجه به ادامه ی بحث ها به چند مورد به صورت کوتاه اشاره کنم.
1- اینجانب به هیچ عنوان در انتخاب و یا تصمیم گیری و دیگر موارد این روز مداخله ای نکرده ام و تنها اخبار آن را در یکی از شماره های نشریه ی دگرباشان ایرانی، ندا چاپ کرده ایم.
2- صفحاتی در فیس بوک نیز به همین منظور درست شده بود و درخواست عضویت در آنها یا ارسال شده بود و یا توسط مدیر صفحه من به لیست اعضا اضافه شده بودم که یا عضویتم را تایید نکردم و یا از آن گروه خارج شدم. تنها به این دلیل که ترجیح می دادم در این تصمیم گیری ها شرکت نکنم و تصمیم گیری ها از طریق دوستان انجام شود.
3- یک عده از اعضای جامعه ی دگرباشان در حایی که حالا می تواند فیس بوک و یا ایمیل و … باشد دور هم جمع شده اند و یک روز را تعیین کرده و بحث و تبادل نظر کرده اند و تصمیم گرفته اند که جمعه ی اول ماه مرداد را روز ملی همجنسگرایان ایرانی نام بگذارند. از نظر دموکراتیک بودن ایرادی به این کار وارد نیست به جز نام این روز که تداعی کننده ی انتخاب سراسری این روز توسط اکثریت مطلق اعضای جامعه می باشد.
4- به نظر من اگر دوستانی که این تصمیم را گرفته اند باز با هم مشورت کنند و نام این روز را فقط چیزی شبیه روز همجنسگرایان ایرانی بگذارند مشکل خاصی وجود ندارد و هر کس مایل باشد می تواند برنامه های خود را در این روز داشته باشد و همانطور که پیشنهاد کرده بودند به میهمانی بروند و شاد باشند و … اگر در آینده روز به روز بر مقبولیت این روز اضافه شد و یا امکان ایجاد یک نظرسنجی سراسری وجود داشت می توان نام فراگیرتری برای آن انتخاب کرد.
این پست وبلاگ نه در جهت تایید و یا انکار گروه، فعالیت، پیشنهاد و … می باشد و تنها لازم دیدم که در ارتباط با نقش خودم و حتی سازمان کمی توضیح دهم تا ابهامی وجود نداشته باشد.
آرشام پارسی
وب نوشت های من 